Alışmış bir kere,
Yerleşmiş bir biat kültürü,
Mutlaka bir çoban lazım...
Adam çalsada çırpsada.
Başımızın tacıdır.
Altımızda ki yatağı satsa...
Yerde yatar,elhamdürillah deriz.
Yedi ceddine dua okuruz.
Yaksada ocağımızı,
Korunda ısınırız.
Kolay değil,tam altı yüz sene...
Eyvallah demişiz padişahlara,
Kuluyuz demişiz...
Ölmüşüz,sürgün yemişiz,
Elimizdeki, avucumuzdakini vermişiz,
Muhteşem saraylarında,
Muhteşem avratlarla,
Günlerini gün etsinler diye.
Sınır boylarında geberirken açlıktan,
Ya da çanakkalede parçalanırken,
Onlar Cuma selamlıklarında boy göstermiş.
Kula kulluk etmeyiz diyenleri,
Yarin dudağından gayri,
Her şeyde ortağız diyenleri,
Katledenleri baş tacı etmişiz.
Bu toprak on dört yaşında şehit olanların,
On dört yaşına dul kalanların,
Daha doğmadan yetim kalanların,toprağıdır.
Yabancı bir toprakta,
Korede yüzlerce vatan evladını,
Göz göre göre öldürenleri baş tacı etmişiz.
Allahtan başka kulluk etmeyiz demişiz,
Ama kula kulluk etmişiz.
Kişiliğimiz yok olmuş.
Güvenimiz yok olmuş.
Üç kuruşa satar olmuşuz kendimizi,
Eyvah be gülüm,
Eyvah be halkım,
Ne zaman kurtulacağız,
Esaretten
Ne zaman?
Eyvah...