En çok prim yapan onlar be canım kardeşim.
Şöyle bakıyorumda bir tane aç insan yok içlerinde,
Almış yürümüş hepsi, Allah daha çok versin.
Pasta büyük olunca, talipte çok oluyor.
Muhalefet biraz ışık görünce yüklendi, normaldir.
Aday olmayanlar şimdi bin pişman.
İktidar son hızla çalışıyor.
Anarmal para harcıyorlar,
Şimdiden milyarlar havada uçuyor.
Yani hepsi ayda altı bin lira içinmi?
Memlekete hizmet aşkı için mi?
Bu kadar aday, giydirilen arabalar, ziyafetler,
İlanlar, promasyonlar, ekipman masrafları,
Hepsi memleket aşkı için yanıp tutuşuyorlar.
Bu harcanan paralarla aç insanlar doyardı.
Okuyamayan çocuklar okurdu.
Evsiz barksız insanlar sıcak bir döşek bulurdu.
Ama ayda altı bin lira başkan maaşı cazip geliyor.
Kendimi salak gibi hissediyorum.
Peşlerinde onca adam, kadın takipte,
İşleri güçleri bu, bir adayın peşinde geziyorlar.
Hepsinin tek düşüncesi ülkeye hizmet düşüncesi,
Tüylerim diken diken oluyor.
Kendimden nefret ediyorum.
Niye ben bu insanlar gibi olamıyorum
Niye ben birinin peşine takılamıyorum.
Bende bir eksiklikmi var?
Sabah evden sinekkaydı traş olup çıkmak,
Giyip lacileri, ilikleyip önümü susta durmak,
Niye ben böyle olamıyorum?
Neyim eksik benim.
Ben insan değilmiyim?
Saygı sevgi görmek istiyorum.
İhaleye girip kazanmak istiyorum.
Makam odası istiyorum.
Ama olmuyor, yapamıyorum.
Dostlar lütfen söyleyin,
Arızalımıyım,
Bende bir hatamı var?
